Η ζωή είναι γεμάτη από ανατροπές, απώλειες, δυσκολίες και αβεβαιότητα. Δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε, αλλά μπορούμε να επιλέξουμε πώς θα σταθούμε απέναντί τους. Εκεί μπαίνει η έννοια της ψυχικής ανθεκτικότητας – η ικανότητα να λυγίζουμε χωρίς να σπάμε.
Το πρώτο στοιχείο της ανθεκτικότητας είναι η αποδοχή. Αντί να αντιστεκόμαστε σε ό,τι συμβαίνει, μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε τη δυσκολία, χωρίς να την αφήνουμε να μας ορίσει. Η φράση “είναι εντάξει να μην είμαστε εντάξει” είναι η αρχή αυτής της αποδοχής.
Στη συνέχεια, βοηθά να εστιάζουμε σε ό,τι μπορούμε να ελέγξουμε: τις πράξεις μας, τις σκέψεις μας, τις αντιδράσεις μας. Ακόμα και μέσα στο χάος, μπορούμε να δημιουργήσουμε σημεία σταθερότητας – ρουτίνες, ανθρώπους, λέξεις που μας δίνουν νόημα.
Η ανθεκτικότητα ενισχύεται όταν είμαστε συνδεδεμένοι με ανθρώπους. Μια συζήτηση, ένα άγγιγμα, ένα βλέμμα κατανόησης είναι αρκετά για να θυμηθούμε ότι δεν είμαστε μόνοι. Δεν είναι αδυναμία να ζητάμε στήριξη – είναι πράξη θάρρους και δύναμης.
